Zamów wersję papierową 15 zł
Gatunek: reportaż muzyczny
Oficyna: RSN
Data wydania: 2024
Ilość stron: 88
Oprawa: miękka
O czym jest książka, krótki opis:
Relacje w formie felietonów i recenzji z koncertów uczestników 79. Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dworku Chopina. Duszniki-Zdrój 2—10 VIII 2024 roku.
. . .
Recenzja redakcyjna
„Duszniki-Zdrój 2024 – Festiwalowy kalejdoskop” autorstwa Janusza Niżyńskiego to wyjątkowa pozycja dokumentująca wydarzenia z sierpnia 2024 roku. Publikacja stanowi żywą kronikę jednego z najważniejszych wydarzeń muzycznych w Polsce, łącząc w sobie elementy reportażu, recenzji muzycznej i osobistych refleksji.
Największą zaletą książki jest jej osobisty, niemal intymny charakter narracji. Niżyński, doświadczony autor z trzydziestoletnim stażem, nie ogranicza się do suchych relacji z koncertów. Zamiast tego prowadzi czytelnika przez festiwal z pasją i zaangażowaniem, dzieląc się własnymi przemyśleniami i emocjami. Szczególnie widoczne jest to w jego błyskotliwym eseju o Sonacie fis-moll op. 11 Schumanna, gdzie z humorem i szczerością przyznaje się do swojej początkowej niechęci do utworu.
Struktura publikacji jest przemyślana – rozpoczyna się od wprowadzenia w atmosferę festiwalu, by następnie chronologicznie przedstawić poszczególne wydarzenia. Autor opisuje występy zarówno uznanych artystów jak Alberto NOSÈ czy Alexander Gadjiev, jak i młodych talentów, takich jak Sophia Liu czy Jaeden Izik-Dzurko. Każda recenzja jest nie tylko opisem wykonania, ale także próbą uchwycenia niepowtarzalnej atmosfery koncertów w zabytkowym Dworku Chopina.
Na szczególną uwagę zasługuje język publikacji – żywy, obrazowy, daleki od akademickiego żargonu. Niżyński potrafi pisać o muzyce klasycznej w sposób przystępny i angażujący, nie tracąc przy tym merytorycznej wartości swoich obserwacji. Jego opisy są barwne i plastyczne, często okraszone trafnymi metaforami i osobistymi anegdotami.
Wartością dodaną publikacji jest jej dokumentacyjny charakter – autor szczegółowo opisuje programy koncertów, co czyni książkę cennym źródłem informacji dla badaczy i miłośników muzyki Chopina.
Jedynym mankamentem może być miejscami zbyt osobisty ton narracji, który dla niektórych czytelników może być zbyt daleki od konwencjonalnej krytyki muzycznej. Jednak to właśnie ta subiektywność i szczerość stanowi o wyjątkowości tej pozycji.
„Kalejdoskop” to nie tylko kronika festiwalu, ale także świadectwo żywotności dziedzictwa Chopina we współczesnej kulturze muzycznej. To pozycja, która powinna zainteresować zarówno melomanów, jak i czytelników poszukujących żywego, autentycznego pisarstwa o muzyce.
Rena Gawęcka