Moje Pocztówki z niedokończonych nocy, lub po prostu: Pocztówki – to bardzo intymne obrazy i szkice z otaczającej codzienności, dla których w wiecznie zagonionym życiu nie zawsze starcza czasu, by w zadumie pochylić się nad nimi, zatrzymać. Do ich spisania natchnęły mnie wiersze Turgieniewa, które poznawałem będąc jeszcze bardzo młodym człowiekiem, ale przede wszystkim – doświadczenia wyniesione z własnego życia. W moim zamyśle miały być krótkimi, nocnymi refleksjami nad ludzkim losem, miłością, przeznaczeniem. Czy są rzeczywiście? – Przekonaj się, proszę!
Pierwszą księgę Pocztówek zamknąłem już kilka lat temu, wraz zamknięciem pewnego ważnego etapu w mym życiu. Ale niedawno otworzyłem księgi kolejne…
Zapraszam do lektury!
Starzeję się i pewnego dnia będę stara. Proszę zachować i mnie od zgubnego nałogu myślenia, że wszystko co piękne, już było… Przecież u Pana wciąż trwa…
Nie każdy kto się modli, jest tego świadom. Proszę być dobrej myśli… Zawsze po kolejnym zmroku kolejny świt nastaje. Dla każdego.
To prawda, Januszu. Taki świt nastał. Doczekałam się. Dziękuję!
😉